De afgelopen week zat naar tv-programma te kijken waarin een donkere Nederlandse jongen vertelde dat hij het woord ‘neger’ een heel naar woord vindt.
Blijkbaar is het voor hem beledigend wanneer mensen dit tegen hem zeggen of gebruiken waar hij bijstaat. Het woord neger moeten we daarom volgens hem niet meer gebruiken.
Nu heb ik alle begrip en compassie voor de gevoelens van anderen, maar als je woorden niet meer kunt gebruiken, omdat iemand zich misschien gekwetst voelt of emotioneel wordt, dan is het einde denk ik heel snel zoek.
Als je ooit een traumatische ervaring met een schommel heb gehad, moeten we het woord schommel dan niet meer gebruiken?
Of als je niet tegen spruitjes kunt, moeten we dat woord dan schrappen, omdat jij er misselijk van wordt?
Hiermee wil ik niet zeggen dat je niet in discussie moet gaan over het taalgebruik van mensen (want wat sommigen op sociale media platformen schrijven gaat echt voorbij aan alle vormen van goed fatsoen), maar hoe ver wil je gaan in het censureren van woorden?
En kunnen woorden überhaupt wel kwetsend zijn?
Volgens mij kunnen woorden ons alleen maar raken, als wij er zelf een negatieve betekenis aan geven en we onszelf ermee identificeren.
Vroeger vond ik het pijnlijk) als mensen mij ‘schele’ of ‘brillioot’ noemden, maar dit kwam, omdat ik daar onzeker over was, niet vanwege dat woord.
Daarbij kunnen woorden alleen maar iets betekenen als je de taal spreekt en als je ze verstaat.
Als je in het Russisch ‘schele krullenbol’ naar me had geroepen, dan had ik daar totaal geen naar gevoel aan overgehouden en had ik je waarschijnlijk heel glazig aangekeken, aangezien ik die taal niet spreek.
Ik vind het daarom veel belangrijker om naar het GEDRAG en de INTENTIE van mensen te kijken en niet zoveel waarde te hechten aan de woorden die ze gebruiken.
Want we kennen allemaal wel iemand in onze omgeving die niet heel tactisch is met woorden, maar het over het algemeen wel ‘goed bedoelt’.
Ik pleit er echt niet voor om iedereen verrot te schelden, want het is wel verstandig om een beetje beleefd te blijven en vriendelijk te zijn, maar mijn punt is dit:
Het zijn nooit de woorden, maar de betekenis die je eraan geeft.
Woorden zijn bedacht om iets aan te duiden en onze wereld mee te verklaren.
Het zijn klanken die pas waarde krijgen, als jij er een betekenis aan geeft en daar vervolgens in gelooft.
Dus als jij je gekwetst voelt of emotioneel wordt van iemand zijn woorden, dan kun je beter naar jezelf kijken en nagaan welke overtuiging daaronder ligt en wat het is dat je zo raakt.
Dat lijkt mij beter dan naar je omgeving te wijzen en anderen te verwijten dat ze iets ‘verkeerds’ hebben gezegd, want daar heb je geen controle over.
En het voorkomt dat je alle verantwoordelijkheid van jezelf af gaat schuiven en van jezelf een ‘slachtoffer’ maakt.
Vind je dit artikel interessant?
Download dan net als 3000+ anderen mijn e-book en ontvang meer inzichten van mij in je mail!
LEON NAN
Vitaliteitscoach voor mannen die standvastig willen zijn en meer zelfbewust en lichter willen leven.
Hulp nodig?
Wil jij meer rust in je hoofd, energie in je lijf en zin in je dagen? Then let’s talk! Klik hieronder en plan direct een vrijblijvend gesprek.
