De wereld draait (niet) om jou

Leestijd: 4 minuten

Iets waar we in onze samenleving steeds meer last van lijken te hebben is dat we zijn doorgeslagen in ons individualistische denken.

We maken alles persoonlijk en hebben van nature de neiging onszelf (of het groepje waar we graag bij willen horen) heel belangrijk te vinden.

Volgens mij is dit niet alleen het resultaat van deze onzekere tijd en een behoefte aan veiligheid, maar ook van een doorgeslagen zelfhulpgeneratie, de komst van (social) media en de prestatiecultuur waarin wij momenteel leven.

En ook het wegvallen van het geloof en het materialistische denken, heeft ervoor gezorgd dat we in het westen chronisch op onszelf zijn gericht.

Het is natuurlijk prima om jezelf te ontwikkelen, maar wanneer je alles op jezelf betrekt (en altijd externe waardering nodig hebt), dan zal dit uiteindelijk tegen je gaan werken.

In de eerste plaats, omdat het doodvermoeiend is om je op deze manier continu met de buitenwereld bezig te houden (en jezelf voortdurend met anderen te vergelijken), maar ook omdat je er uiteindelijk meer afhankelijk en egoïstischer door wordt.

Het is niet alleen slecht voor onze mentale gezondheid, maar het werkt zelfs verslavend voor ons brein, wanneer we de godganse dag met ons zelf(beeld) en ons imago bezig zijn.

En het gaat ten koste van onze relaties en van onze vitaliteit.

Ben jij altijd bezig met jezelf?

Het is belangrijk om te weten dat ieder mens een psychologische basisbehoefte heeft om autonoom te zijn en om erkenning van anderen te krijgen.

Maar als je ten koste van alles ergens bij wilt horen of altijd alles op jezelf betrekt, dan is het verstandig om dit wat meer los te laten.

Ben jij voortdurend bezig met presteren en aan het streven naar ‘het perfecte plaatje’ of naar ‘de beste versie van jezelf’?

Maak jij je regelmatig druk over je zelfbeeld en wat anderen van je vinden? Wil jij graag altijd alles ‘goed doen’ en bezorgt dit je dagelijks veel stress?

Dan is het goed om te realiseren dat het meeste waar jij wij ons druk om maken uiteindelijk niet veel voorstelt en dat wij in dit universum helemaal niet zo belangrijk zijn.

Of zoals Johnny B. Truant het omschrijft met de titel van zijn boek: ‘The Universe Doesn’t Give a Flying F#ck About You’.

“The world doesn’t revolve around you.
Your world revolves around you.”

De wereld draait niet om jou

Wij mensen willen graag geloven dat we speciaal zijn en hebben de gewoonte om te denken dat de wereld om ons draait.

Daar is op zich niets mis mee, want dat helpt ons met overleven, maar voor het universum maakt het echt geen hol uit of jij wel of niet leeft.

Het universum heeft geen hekel aan je, maar het houdt ook niet van je en het is er ook niet op gericht om jou gelukkig te maken.

Uiteindelijk zijn we ‘slechts’ een verzameling van (zelfbewuste) atomen in een tijdloze en oneindig grote kosmos, waar in principe geen betekenis achter zit.

Dit lijkt misschien zo, maar wij geven betekenis aan onze wereld, niet andersom.

De wereld geeft geen reet om ons en heeft geen uitgesproken mening of oordeel over hoe we eruit zien, wat we bezitten, hoe we ons voelen en wat we hier doen.

Echt niet.

Nu besef ik me heel goed, dat dit behoorlijk nihilistisch kan overkomen en nogal onverschillig en pessimistisch kan klinken, maar zo is het absoluut niet bedoeld.

Wat ik hiermee wil aangeven is dat dit inzicht ons juist kan helpen om ons verkrampte zelfbeeld wat meer los te laten en alle problemen waar onze persoonlijkheid mee worstelt te relativeren.

Geloof me, dit kan een bevrijdende gedachte zijn, die je veel stress kan besparen.

Onthoudt dit: “Hoe serieuzer we onszelf nemen, hoe moeizamer het leven wordt.”

Zeker wanneer je alles persoonlijk maakt en jezelf daarmee voortdurend in de weg zit. *

Het doel van het leven is leven

Hoe meer ik de humor van mijn eigen ‘gestoorde’ gedrag (en de onhandige patronen van anderen) inzie, hoe flexibeler ik word in mijn denken en hoe lichter mijn leven uiteindelijk wordt.

De gedachte dat de wereld niet om mij draait, helpt mij om niets meer persoonlijk te maken en (de gedachten over) mijzelf nog minder serieus te nemen.

Het betekent niet dat ik mijn leven niet waardevol of zinloos vind, maar dat ik zelf kan bepalen wat mijn leven hier betekent en hoe ik in het leven sta.

Dit is wat ik iedereen wil meegeven.

Focus veel minder op externe zaken en resultaten, maar volg je nieuwsgierigheid en ontdek je eigen waarden.

Wat maak je belangrijk? Wie en wat maakt je blij?

Laat je niet meer beheersen door allerlei verwachtingen, van jezelf en anderen, maar laat je verwonderen en door het leven leiden.

Voor veel mensen is dit onmogelijk om te bevatten, maar het leven wordt een stuk lichter, zodra je realiseert dat alles er al is en dat we helemaal niets tekortkomen.

Dan hoef je je niet meer druk maken over ‘dat je iets moet presteren’ of over ‘wat je allemaal moet hebben’ of ‘wat je wel of niet moet doen’, maar vraag je jezelf af:

“Wat wil ik hier leren en wat wil het leven van mij?!”

* Het probleem van mensen die veel negatieve stress of trauma (hebben) ervaren is dat ze aan het overleven zijn en daardoor in een stresstunnel terechtkomen. Dit zorgt voor een verhoogde focus op hun ‘zelf’ en een overactief ego (= overleefstand), waardoor ze hun relativeringsvermogen kwijtraken en de verbinding met anderen en met hun authentieke zelf en het grotere geheel verliezen. Heb jij het idee dat jij ook aan het overleven bent en zoek je hulp? Laat het me weten!