Jij bent de brug

Leestijd: 4 minuten

Van doelen stellen word ik depressief.

Nou ja, dat is misschien wat overdreven, maar ik ben in ieder geval niet, zoals heel veel coaches tegenwoordig roepen, hard op weg om de ‘beste versie van mezelf’ te worden en met keiharde doelen en vijfjarenplannen bezig.

Want dat vind ik dus echt volkomen k*t.

Natuurlijk vind ik het wel verstandig om vooruit te kijken, maar volgens mij zijn we in onze gebureaucratiseerde, resultaatgerichte en materialistische maatschappij van tegenwoordig nogal aan het doorslaan in het ‘najagen van doelen’ en ‘het streven naar succes’.

Of misschien ligt het wel gewoon aan mij hoor en ben ik de enige die daar kortsluiting van krijgt.

Als we echter naar de huidige cijfers van angst, depressie en zelfdoding (!) kijken, dan zien we dat een hele grote groep -jonge- mensen, hier ook behoorlijk veel last van heeft.

De onrealistische wereld van de (sociale) media schetst een beeld dat je alles kan én moet worden en dat het leven maakbaar is, als je er maar heel erg je best voor doet. 

Wat natuurlijk helemaal nergens op slaat, maar ja, dat is natuurlijk geen bevredigende en nogal pessimistische boodschap, voor ons (arrogante) brein, dat alles wil controleren en voorspelt.

Of is het gewoon realistisch?

Als het afgelopen corona-jaar ons (mij althans) iets heeft geleerd, dan is het wel, dat we wel van alles kunnen plannen, maar uiteindelijk nul controle hebben over wat er in de wereld gebeurt en wat ons allemaal te wachten staat.

Wat voor mij weer een geweldige bevestiging is, want dit is iets wat ik voor corona ook al deed:

Niet te ver vooruitkijken, niet te veel plannen en vooral niet te veel bezig zijn met de uitkomst en wat het me (mogelijk) in de toekomst gaat opleveren.

Of het nu gaat om het volgen van een studie, het werk dat ik doe of de reizen die ik maak…

Ik volg al jarenlang mijn interesses en mijn nieuwsgierigheid en laat me niet (of in ieder geval steeds minder, want dit blijft verdomde lastig) verleiden door wat mijn ego allemaal wil hebben, want die onverzadigbare ‘wil’ van ons die stopt nooit.

Uit onderzoek komt ook naar voren dat we er zelfs ongelukkiger van kunnen worden, zodra we onze gestelde doelen behalen, omdat we daarna geen richting meer hebben en niet meer weten wat we nu ‘moeten’ gaan doen.

In de psychologie is dit een welbekend fenomeen.

Studenten die na jarenlang studeren hun eindscriptie inleveren of topsporters die, na een decennia van alles opgeven, eindelijk die felbegeerde medaille halen, vallen vaak in een gigantisch doelloos gat.

Mensen die alleen maar bezig zijn met hun prestaties en externe resultaten worden daar uiteindelijk niet vitaler van.

Ga daarom niet achter die spreekwoordelijke wortel aanrennen, maar focus je veel meer op het proces en op het doen zelf, ongeacht de resultaten.

Doe jij het alleen maar voor de beloning of haal jij voldoening uit het doen zelf?

Dit is belangrijk om te weten, want het is extreem lastig om iets vol te houden, als je alleen maar gemotiveerd wordt door iets van buitenaf.

Het doel is dingen doen

Ik wil hiermee niet zeggen dat je geen doelen voor jezelf moet stellen, maar hecht niet te veel waarde aan de uitkomst en ga niet rennend naar je graf.

Er is geen garantie voor ‘succes’ en het leven is geen race met een toffe trofee aan het eind, maar een houten kist met zes planken.

Dus ik heb niet zoveel haast om daar te komen. Jij wel?

“Je bent de brug, niet de bestemming.” – Friedrich Nietzsche

Dit is wat het vele reizen mij geleerd heeft:

“Accepteer alles wat op je pad komt en het gaat er niet om waar je heen gaat, maar vooral over de weg ernaartoe.”

En ik zeg ook: “Je dag is je leven”, dus zorg ik ervoor dat ik NU al zin heb in mijn dagen en ga dat niet vooruit schuiven en wachten tot ik vijfenzestig ben.

Voor mij gaat het er uiteindelijk niet om wat ik uit het leven kan halen of waar ik uit moet komen, maar om wat ik wil creëren en wat er NU al in mij zit.

“De toekomst ligt niet voor ons, maar zit in ons”, vind ik ook zo’n mooie quote.

Natuurlijk denk ik wel aan later, maar aangezien er in de realiteit van alles kan gebeuren, vind ik het belangrijk dat ik NU al blij wordt van de dingen die ik doe.

Een beetje vooruitkijken is uitstekend, maar ik geef meer aandacht aan het verbeteren van mijn dagen en ik vertrouw hierbij ook op het leven, want wat de uitkomst ervan is, daar heb ik geen controle over en kan ik niks mee.

En jij?

Als je op dit moment niet tevreden bent over je leven, ga dan ook niet zitten hopen dat alles ‘straks’ wel goed komt, maar kom in beweging en trap niet in de valkuil van ‘ooit’.

Durf die stap te zetten en durf te kiezen, want morgen, geloof me, die morgen, die komt nooit.


Vind je dit artikel interessant?
Download dan net als 3500+ anderen mijn e-book en ontvang meer inzichten van mij in je mail!



LEON NAN
Vitaliteitscoach en mentor voor mannen die willen bouwen aan een bewust en beter leven.


Hulp nodig?

Wil jij meer rust in je hoofd, energie in je lijf en zin in je dagen? Then let’s talk! Klik hieronder en plan direct een vrijblijvend gesprek.