Weet jij dat de mens van nature eigenlijk een chronisch ontevreden en ondankbaar wezen is?
We zijn veel vatbaarder voor ‘negatieve’ emoties en hebben heel sterk de gewoonte om onze focus te leggen op onze problemen en wat er (volgens ons) allemaal niet goed gaat.
Dit komt voornamelijk, omdat we een behoefte hebben aan controle en aan veiligheid en hierdoor altijd op zoek zijn naar ‘gevaar’, zodat we kunnen blijven leven.
En daarbij hebben we ook verbinding en erkenning van een groep nodig, waardoor we voortdurend bezig zijn met onze beperkingen en wat anderen van ons vinden. Oftewel:
Ontevredenheid is onze natuurlijke staat.
Vanuit een evolutionair perspectief zijn we helemaal niet geprogrammeerd om gelukkig te zijn, maar om te overleven en te blijven zoeken naar een oplossing voor ons volgende (potentiële) probleem.
We zijn in principe gemaakt om altijd ergens naar te blijven streven, want zodra we een bepaald doel bereikt hebben, dan zijn we alweer bezig met de volgende behoefte die in ons opkomt.
Dit is waarom het volgens mij belangrijk is om ons minder met onze toekomstige doelen bezig te houden en om te leren om meer dankbaar te zijn voor wat er op dit moment in ons leven is.
Dankbaar vs. depressief
Mensen die regelmatig hun dankbaarheid uitspreken en hun waardering geven zijn vaak gelukkiger dan mensen die dit niet doen.
Het tonen van dankbaarheid geeft je namelijk een positief (en optimistisch) gevoel en zorgt ervoor dat je niet ontmoedigd raakt of vastloopt met het idee dat je niet vooruit gaat.
Bovendien is het fysiek onmogelijk om dankbaar én depressief tegelijk te zijn, want onze hersenen gebruiken andere delen van ons brein om deze gevoelens en emoties te generen.
Hoe sta jij in het leven?
Richt jij je aandacht op de dingen die wél goed gaan, wat je wél kunt en waar je dankbaar voor bent? Of ben je alleen maar bezig met wat je beperkingen zijn en wat je allemaal (nog) niet hebt?
Je mag natuurlijk ontevreden zijn over je huidige situatie, als je daar niet tevreden over bent (wat ook een functie heeft), maar wanneer je continu je focus legt op je problemen en wat er niet goed gaat, dan wordt het een lastige opgave om jezelf te (blijven) motiveren.
Het is ook verdomde lastig, en voor sommige mensen onmogelijk, om optimistisch te blijven en ergens dankbaar voor te zijn, wanneer alles voor jouw gevoel niet klopt en het lijkt alsof alles naar de kloten gaat.
Toch realiseren veel mensen zich echter niet, of nauwelijks, hoe goed wij, althans de meesten van ons, het in de westerse wereld hebben en in wat voor fantastisch tijdperk we leven.
Hiermee wil ik de problemen waarmee jij mogelijk worstelt zeker niet bagatelliseren, maar ik heb te veel van de wereld gezien en te vaak in erbarmelijke omstandigheden en shitholes gezeten, om te weten dat wij het in dit land enorm goed voor elkaar hebben.
Ook hebben we de neiging om bevoorrechte dingen zoals: schoon drinkwater, elektriciteit, volle supermarkten, onze vrijheid (van meningsuiting) en onze veiligheid, als vanzelfsprekend te beschouwen, terwijl dit een luxe is die in de meeste delen van de wereld helaas onwaarschijnlijk zijn.
Als ik over de grens ga en België inrijdt, dan merk ik dat na een paar honderd meter al aan de gaten in de weg en als ik nog verder naar het zuiden rij, dan kan ik het pleepapier niet meer doorspoelen of ik zit te schijten boven een gat in de grond.
Nee, geen enkel systeem is perfect en we staan hier zeker ook voor grote sociale en economische uitdagingen, maar als ik kijk naar hoe het hier in Nederland geregeld is, ten opzichte van andere delen van de wereld, dan vind ik het hier helemaal zo slecht nog niet.
Waar ben jij dankbaar voor?
Dankbaarheid is een vaardigheid die je kunt leren en die bijdraagt aan je vitaliteit.
Schrijf daarom iedere dag eens drie dingen op waarvoor je dankbaar bent en denk hierbij vooral ook aan de kleine en alledaagse dingen, die voor veel mensen in ons hedendaagse westen als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Kun jij dankbaar zijn voor alles wat er op dit moment in je leven is? Dus ook voor de negatieve shit waar je nu in zit en voor alle ellende die je vroeger hebt meegemaakt?
Wat heb je geleerd of zou je kunnen leren van deze moeilijke periode in je leven? Is het mogelijk om daar, ondanks alles, toch dankbaar voor te zijn?
Begin je dagen met meer verwondering en minder verwachtingen. Zeg vaker “Dankjewel!” en ontwikkel meer begrip en compassie voor jezelf en anderen.
Dit kan heel waardevol zijn en ook veel bijdragen aan je weerbaarheid en aan je mentale gezondheid.
Het kan altijd slechter…
Volgens de stoïcijnen kan negatieve visualisatie ons ook helpen om datgene wat we hebben meer te waarderen.
Hier hadden zij de oefening ‘premeditatio malorum’ voor, wat ‘overdenken van het slechte’ betekent.
Hoe zou het zijn, als je ineens je baan kwijtraakt? Of als één van je kinderen ongeneeslijk ziek wordt of als je plotseling één van je ouders verliest?
Het maakt niet uit hoe slecht we het denken te hebben, er zullen altijd mensen zijn die het nóg veel slechter hebben dan wij.
En, er is echt niet veel voor nodig om iets nóg verder naar de kloten te helpen en alles nóg ellendiger voor onszelf te maken. Dus kun jij je voorstellen hoe jouw leven nóg vervelender zou kunnen zijn?
De stoïcijnen pleiten ervoor om hier dagelijks bij stil te staan en te overwegen hoe het zou zijn om de meest waardevolle dingen in je leven niet meer te hebben, om je dankbaarheid te trainen.
Laat je niet (ver)leiden door verbittering, (zelf)haat en cynisme en probeer het eens een aantal weken. De kans is groot dat je er niet depressief, maar juist veel dankbaarder door wordt.
Vind je dit artikel interessant?
Download dan net als 3500+ anderen mijn e-book en ontvang meer inzichten van mij in je mail!
LEON NAN
Vitaliteitscoach en mentor voor mannen die willen bouwen aan een bewust en beter leven.
Hulp nodig?
Wil jij meer rust in je hoofd, energie in je lijf en zin in je dagen? Then let’s talk! Klik hieronder en plan direct een vrijblijvend gesprek.
